Ben Bilirim


 İlk olarak yaşam ve özgürlük olmak üzere, eğitim, sağlık, yiyecek, barınma ve toplumsal hizmetlerden yararlanmaktır insan hakları. Gayet açık ve net, tam yedi temel unsur. Herkes bu haklardan eşit şekilde yararlanma hakkına sahiptir. Doğmuş ve doğacak olan herkes.
 Bu haklara göre herkes ‘barışçıl’ amaçlar için toplanabilir. Sağlığı her şeyden önce gelir. İstediği gibi eğitim alabilir. İstediği insanla evlenebilir. Haksızlığa uğramaz, uğratmaz, uğrasa bile hakkını sonuna kadar arayabilir. İstediği ülkede yaşayabilir. İstediği mala ve mülke sahip olabilir, tabi istediği işi seçme hakkını kullanırsa. İstediği dini içtenlikle yaşayabilir. Vicdanını istediği gibi rahat ettirebilir. Hele düşüncelerini. Onları istediği gibi dile getirebilir. Yönetimi beğenmeyip değişmesi gerektiğini söyleyebilir bütün samimiyeti ve rahatlığıyla. Sistemin yanlış olduğunu korkmadan anlatabilir. Korkmaz hiç, çünkü onun hakları vardır. Bu arada herkes eşittir. Kadınlar, erkekler, çocuklar, yaşlılar, siyahlar, esmerler, kumrallar, sarışınlar, kızıllar, Afrika’nın en küçük kabilesinin konuştuğu dili konuşanlar, en kalabalık ülkenin dilini konuşanlar, puta tapanlar, tanrıya inanmayanlar. Kimse ama kimse aksini iddia edemez, değiştiremez, tartışamaz.
 Ama ben yapamam, haykıramam düşüncelerimi, doğrularımı ve yanlışlarımı. Ben değilim eşit olan. Ben değilim hakları olan ve kullanan. Ben fikirleri yönetime ters düşünce boynuna yağlı ve celladın bilekleri kadar kalın ip geçirilen gazeteciyim, ben sanata koca bir ömür harcayıp kimsenin adını bile bilmediği bir parkta son şakamı yapan sanatçıyım, ben çaresizce, cehennem sesleri içinde, yarısı yıkılmış bir duvarın kenarına kıvrılıp hayatta kalmak için tanrıya yalvaran o korkak çocuğum, ben rengi biraz koyu olduğu için insanlık hakları elinden alınan ama tüm sistemi yerle bir eden o gülüşü yapan adamım, ben erkek olmak gibi yüce bir makama erişemediği için eğitim hakkı elinden alınan mavi gözlü, kalın kaşlı o umutlu kızım, ben hayatını devam ettirebilmek için artıkların biriktiği pislik içindeki kutulardan kağıt ve plastik toplayıp tek varlığım olan o el arabasını kilometrelerce çeken ve buna senelerce beklide bir ömrü boyunca devam eden yoksul vatandaşım. Kimse bana haklarımdan ve özgürlüklerimden bahsetmesin. Kimse bana sende herkes gibi eşitsin demesin. Zira ben her şeyin farkındayım. Haklarımı, özgürlüklerimi ve yerimi en iyi ben bilirim.


Written by

0 yorum: